Το WWW (World Wide Web ή Παγκόσμιος ιστός) είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη δικτυακή υπηρεσία η οποία μέσω της καθολικής αποδοχής που γνώρισε οδήγησε στην ραγδαία εξάπλωση του Internet. Χαρακτηριστικό της επιτυχίας του είναι ότι το Web από πολλούς θεωρείται εσφαλμένα συνώνυμο του Internet.
Το Web αποτελεί μια τεράστια συλλογή πληροφοριών, αποθηκευμένων σε διάφορες μορφές (κείμενο, εικόνα, ήχος, κινούμενη εικόνα και γραφικά κ.ά.) οι οποίες συνθέτουν τις ιστοσελίδες. Αυτή η συλλογή είναι κατανεμημένη και διατίθεται στο Διαδίκτυο μέσω ειδικών εφαρμογών, που ονομάζονται εξυπηρετητές Παγκοσμίου Ιστού (WWW servers). Αντίθετα το Internet είναι απλά το μέσον (υπολογιστές και καλώδια) για να λειτουργήσει το Web, ακριβώς όπως μία τηλεφωνική γραμμή είναι το μέσον με το οποίο γίνονται οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις. Βλέπουμε λοιπόν ότι το Web είναι μια υπηρεσία που μας προσφέρεται μέσω του Internet, όπως υπηρεσία είναι και το e-mail (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο), το οποίο μάλιστα δημιουργήθηκε νωρίτερα από το Web.
Δημιουργοί του Web είναι ο Άγγλος Tim Berners-Lee και ο Γάλλος Robert Caillau. Και οι δύο δούλευαν στο CERN , και το 1989 συνεργάστηκαν για την δημιουργία ενός συνδεδεμένου συστήματος πληροφοριών (Interlinked Information System) που θα ήταν προσβάσιμο από όλους τους διαφορετικούς υπολογιστές που χρησιμοποιούνταν στο CERN εκείνη την περίοδο, και οι οποίοι ήταν στην πλειοψηφία τους ασύμβατοι ο ένας με τον άλλο. Την περίοδο εκείνη πολλοί ερευνητές χρησιμοποιούσαν TeX και PostScript για να γράψουν και να αποθηκεύσουν τα έγγραφά τους. Σχετικά λίγοι χρησιμοποιούσαν SGML (Standard Generalized Markup Language). Ο Tim Berners-Lee είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα επέτρεπε σε ερευνητές από απομακρυσμένα μεταξύ τους μέρη του κόσμου να οργανώσουν και να συνδέσουν όλο τον όγκο των εγγράφων που διέθεταν. Έτσι πρότεινε την εισαγωγή συνδέσμων (links) μέσα στο κείμενο του κάθε εγγράφου ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση από οποιοδήποτε σε οποιοδήποτε έγγραφο. Έτσι κάποιος καθώς διαβάζει ένα έγγραφο θα μπορεί μέσο των links να δει και να διαβάσει όλα τα σχετικά, όλα τα συνδεδεμένα, με το αρχικό έγγραφα.Αυτό απαιτούσε τη δημιουργία μιας γλώσσας κατανοητής από όλους τους διαφορετικούς υπολογιστές και παράλληλα ένας τρόπος επικοινωνίας, ένα πρωτόκολλο δηλαδή μεταξύ των υπολογιστών, ώστε να είναι δυνατή η ανάκτηση, το κατέβασμα κοινώς, των εγγράφων με την βοήθεια των συνδέσμων. Έτσι δημιουργήθηκε η γλώσσα οδηγιών HTML (Hypertext Markup Language), η οποία βασίστηκε στην προϋπάρχουσα SGML, και το πρωτόκολλο http (Hypertext Transfer Protocol), το πρωτόκολλο του Web.
Οι βασικές συνιστώσες του Web είναι:
Web servers (Διακομιστές του Web)
Είναι υπολογιστές (με το κατάλληλο λογισμικό) που αποθηκεύουν και διακινούν πληροφορίες, δεδομένα, και έγγραφα χρησιμοποιώντας το Internet. Τα έγγραφα αυτά είναι στη πλειοψηφία τους ιστοσελίδες, αλλά μπορεί να είναι και άλλα αρχεία όπως π.χ λογιστικά φύλλα, παρουσιάσεις, αρχεία κειμένου, συμπιεσμένα αρχεία γενικώς.
Οι χρήστες του Web
Είναι υπολογιστές συνδεδεμένοι στο Internet που μπορούν να κατεβάσουν δεδομένα από τους Web servers.
Το πρωτόκολλο HTTP
Γενικά μιλώντας, όταν λέμε πρωτόκολλο εννοούμε κανόνες επικοινωνίας μεταξύ υπολογιστών. Κάθε υπηρεσία στο Internet έχει το δικό της πρωτόκολλο. Το πρωτόκολλο του Web λέγεται HTTP (Hypertext Transfer Protocol) και είναι ένα σύνολο από κανόνες που ελέγχουν και καθορίζουν την διακίνηση των ιστοσελίδων από τους Web servers στους υπολογιστές των χρηστών
Browsers (Προγράμματα ανάγνωσης ιστοσελίδων)
Είναι το λογισμικό που χρησιμοποιούν οι χρήστες για να παρουσιάσουν κείμενο, γραφικά, ήχο, multimedia, που έχουν κατεβάσει από το Internet. Οι ποιο δημοφιλείς εφαρμογές είναι οι Firefox, Chrome, Internet Explorer, Safari και Opera.
